De Formule 1 heeft de afgelopen jaren wel meerdere coureurs gehad die boven de veertig waren, maar die coureurs wisten vaak niet meer tot echte successen te komen. Wie in de geschiedenisboeken kijkt, zal immers zien dat de laatste veertigplusser die een F1-race wist te winnen, Nigel Mansell is. en kunnen hier verandering aan brengen en ervoor zorgen dat er voor het eerst sinds 1994 weer een coureur van de oudere garde wint. Maar wie hebben er door de jaren heen wel al een F1 Grand Prix gewonnen toen zij de veertig gepasseerd waren?
Graham Hill: 40 jaar, 3 maanden en 3 dagen – Grand Prix van Monaco 1969
Een bijzonder gedenkwaardige overwinning voor de Britse coureur Graham Hill, die in 1969 de Grand Prix van Monaco wint. Monaco, bekend om zijn smalle straten en uitdagende circuit, is een van de meest prestigieuze en moeilijkste races van het Formule 1-seizoen. Hill profiteert van een chaotische race. Vier coureurs vallen in de eerste ronde al uit, waaronder Jackie Stewart, die als een van de favorieten werd beschouwd. Hill rijdt daarentegen een foutloze en zelfverzekerde race in zijn Lotus 49B, controleert het tempo en rijdt zonder problemen naar de zege. Met deze vijfde triomf in Monaco bevestigde hij eindelijk zijn status als ‘Mr. Monaco’.
Foto door: Rainer W. Schlegelmilch / Motorsport Images
Maurice Trintignant: 40 jaar, 6 maanden en 18 dagen – Grand Prix van Monaco 1958
Monaco lijkt in die zin de locatie voor F1-coureurs om op hogere leeftijd nog een zege te pakken. Maurice Trintignant deed dat immers ook al op 40-jarige leeftijd. Ervaring telt, zeker op zo’n uitdagend stratencircuit. De race wordt wel gekenmerkt door een hoog aantal uitvallers, omdat veel van de favorieten te kampen hebben met technische problemen of ongelukken. Trintignant gebruikt dit in zijn voordeel en behaalt de overwinning ondanks het feit dat hij niet de snelste auto van het veld had. In zijn Cooper-Climax kan hij de eerste Formule 1-overwinning voor een auto met achterwielaandrijving in Monaco vieren – een belangrijk moment in de geschiedenis van de koningsklasse van de autosport.
Nigel Mansell: 41 jaar, 3 maanden en 5 dagen – Grand Prix van Australië 1994
Het meest recente geval van een Grand Prix-winnaar van boven de veertig, is Nigel Mansell. In de Grand Prix van Australië zegevierde hij in 1994 voor het laatst en een veel dramatischere race kon de Brit eigenlijk niet kiezen. Het was de laatste race van het seizoen en en streden daarin om de titel. De twee titelrivalen vonden elkaar op de baan en het ging fout: door contact vallen ze allebei uit en Schumacher verovert zijn eerste F1-titel op merkwaardige wijze. Mansell trekt zich daar echter niks van aan: hij start van pole-position en weet achter zich te houden.
Foto door: Sutton Images
Sam Hanks – 42 jaar, 10 maanden en 17 dagen – Indy 500 1957
Geen Grand Prix, maar wel degelijk een race die deel uitmaakt van het F1-kampioenschap in 1957: de Indy 500. De beroemde race op de oval van de Indianapolis Motor Speedway win je niet zomaar en staat ook hoog op de lijst van veel coureurs. Zeker in de vroegere jaren is de Indy 500 een zware en gevaarlijke race. Sam Hanks start deze race vanaf de dertiende plaats en hij werkt zich naar voren dankzij sterke prestaties en een slimme strategie. Veel concurrenten vallen uit door technische problemen en crashes, waardoor hij halverwege de race de leiding overneemt en deze tot aan de finish verdedigt. Voor Hanks is dit het hoogtepunt van zijn carrière. Dusdanig dat hij besluit om zich uit de racerij terug te trekken na deze overwinning.
Foto door: IndyCar Series
Jack Brabham – 43 jaar, 11 maanden en 5 dagen – Grand Prix van Zuid-Afrika 1970
Jack Brabham laat tijdens de Grand Prix van Zuid-Afrika van 1970 ook zien dat hij op hoge leeftijd nog niets aan competitiviteit heeft ingeboet. Brabham is op dat moment al drievoudig wereldkampioen. De race op het hogesnelheidscircuit van Kyalami markeert de start van het seizoen en is een ware test van uithoudingsvermogen en rijvaardigheid, want door extreme temperaturen worden zowel mens als machine tot het uiterste gedreven. Brabham, die in zijn eigen Brabham-Ford rijdt, start vanaf pole en vecht een spannend duel uit met Jackie Stewart, dat hij uiteindelijk wint om zijn veertiende en laatste Grand Prix-overwinning op te eisen.
Foto door: Sutton Images
Piero Taruffi: 45 jaar, 7 maanden en 6 dagen – Grand Prix van Zwitserland 1952
Piero Taruffi, die van 1950 tot 1954 actief is in de Formule 1, wint in 1952 de veeleisende Grand Prix van Zwitserland in 1952. Het is de eerste en enige overwinning van de Italiaan in de koningsklasse van de autosport. Het circuit staat bekend om zijn technische uitdagingen met zijn snelle bochten en wisselende soorten asfalt. Taruffi, die namens rijdt, profiteert van de afwezigheid van Alberto Ascari, die als favoriet werd beschouwd. Hij neemt al vroeg de leiding en rijdt een gecontroleerde race, terwijl veel van zijn concurrenten de finish niet halen.
Juan Manuel Fangio: 46 jaar, 1 maand en 11 dagen – Grand Prix van Duitsland 1957
Het is in de beginjaren van de Formule 1 wat gebruikelijker dat oudere coureurs winnen, aangezien de gemiddelde leeftijd hoger ligt dan vandaag de dag het geval is. Toch springt één naam er tussenuit op deze lijst: Juan Manuel Fangio. De Argentijn domineert de Formule 1 in de beginjaren en wint in 1957 de Grand Prix van Duitsland op 46-jarige leeftijd. Dat gebeurt op de zeer uitdagende en zeer gevaarlijke Nordschleife. Fangio, die voor Maserati rijdt, kiest voor een riskante strategie met slechts één pitstop, terwijl zijn grootste rivalen Mike Hawthorn en Peter Collins hun Ferrari’s door wilden rijden zonder te stoppen. Ondanks een mislukte bandenwissel slaagt Fangio erin om ze allebei achter zich te laten – een triomfantelijk moment.
Foto door: Bernard Cahier / The Cahier Archive
Giuseppe Farina – 46 jaar, 9 maanden en 3 dagen – Grand Prix van Duitsland 1953
Giuseppe Farina wint in 1953 op 46-jarige leeftijd de Grand Prix van Duitsland. De Italiaan heeft dan al in 1950 het eerste wereldkampioenschap Formule 1 gewonnen en is in die tijd een vaste waarde in de autosport. Alberto Ascari domineert aanvankelijk de race, maar komt in de problemen en daar profiteert Farina optimaal van. Hij zegeviert met een precieze rijstijl en een perfect afgestelde Ferrari 500. Hij bewijst niet alleen dat hij zelfs op hoge leeftijd nog op het hoogste niveau kan racen, maar kroont zich ook tot de oudste individuele winnaar van een Formule 1-race.
Luigi Fagioli – 53 jaar en 22 dagen – Grand Prix van Frankrijk 1951
Dat we het specifiek over ‘individuele winnaar’ hebben bij Farina, heeft te maken met het feit dat Luigi Fagioli in 1951 wel de Franse Grand Prix wint, maar in die race deelt hij de auto met Fangio. Toch staat Fagioli als oudste F1-racewinnaar ooit in de boeken en dat record lijkt zeker niet snel verbroken te worden, aangezien hij op 53-jarige leeftijd weet te winnen. Beiden wisselen tijdens de race van auto op bevel van de teamleiding van Alfa Romeo. Het resultaat is dat zowel Fagioli als Fangio als winnaar wordt geklasseerd en op de elfde plaats eindigden en de punten delen. Desondanks zal Fagioli herinnerd worden als de oudste coureur die een Formule 1-race won. Dit is zijn eerste en enige Formule 1-zege. Hij neemt na afloop woedend ontslag, omdat hij zichzelf zag als een gelijkwaardige coureur en niet alleen als een coureur die Fangio moet ondersteunen.
Deze overwinningen zijn niet alleen een bewijs van de uitzonderlijke rijvaardigheid van deze coureurs, maar ook een indicatie dat leeftijd geen uitsluitingscriterium is voor succes. Hill, Fangio en co. hebben laten zien dat er met de juiste mix van ervaring, techniek en ambitie zelfs op 40-jarige leeftijd nog veel mogelijk is.
In dit artikel
Laurens Stade
Formule 1
Fernando Alonso
Lewis Hamilton
Wees als eerste op de hoogte en schrijf je in voor e-mail updates met realtime nieuws over deze onderwerpen
Schrijf je in voor nieuwsupdates